Stevan Tontić

Biografija

Stevan Tontić, pesnik, esejista, prevodilac sa nemačkog, antologičar, rođen je 30.12.1946. godine u Grdanovcima, kod Sanskog Mosta. U Sarajevu, gde je živeo od 1967. godine završio je studije filozofije sa sociologijom, i u tom gradu ostaće sve do 1993. godine kada napušta Sarajevo zbog rata, odlazi u egzil u Nemačku.
Objavio je zbirke poezije: Nauka o duši i druge vesele priče (1970), Tajna prepiska (1976), Naše gore vuk (1976), Hulim i posvećujem (1977), Crna je mati nedelja (1983), Prag (1986), Ring (1987), Sarajevski rukopisi (1993,drugo dopunjeno izdanje (1998), Moj psalm (Main Psalm) ( 1997, Berlin) Blagoslov izgnanstva (2001), Sveto i prokleto (2008). Autor je i knjige proze Tvoje srce, zeko, priče raskomadanog romana (1998), sastavljač nekoliko antologija. Radio je kao urednik u čuvenoj sarajevskoj izdavačkoj kući „Svjetlost“. 
Dobitnik je Šestojulske nagrade grada Sarajeva, nagrade „Aleksa Šantić“, „Milan Rakić“, nagrade „Jovan Jovanović Zmaj“, kao i dve nagrade u Nemačkoj: za liriku od Bavarske akademije lepih umetnosti i nagrade grada Hajdelberga „Književnost u egzilu“. U Sarajevo se vratio krajem 2001. godine. Poezija Stevana Tontića prevedena je na nekoliko jezika.
Pesma Stevana Tontića O ODRUBLJIVANJU GLAVE objavljena je u „Poljima“ , časopisu za književnost i teoriju, godina LVIII, broj 479, januar-februar 2013. godine.

O ODRUBLJIVANJU GLAVE

Od svih klasičnih načina pogubljenja

Najfascinantniji je odrubljivanje glave -

Giljotina ili panj, svejedno.

Impresionira, doduše i vješanje,

Mada pokazuje izvesne mane.

Pukne li uže, vješanik ostaje u životu.

I samo izmicanje oslonca ispod njega

Trik je koji baca loše svjetlo

Na izvršenje pravde i dostojanstvo dželata.

Odrubljivanjem glave stvar je čista ko suza.

Tako munjevit, efikasan, u suštini bezbolan

Susret sjekire i vrata

( Pa imao čovo vratinu ko vo),

Zadovoljava najviše estetske kriterijume,

I zakone najstrože.

Da nije tako zar bi narod

Trčao na gubilište kao na so?

Glava položena na panj uzdignuta je na oltar.

Odakle će pasti u naručje Božje.

Tek na giljotini ili panju

(Naravno, ako su propisano zdeljani),

Glava dobija konačan smisao

Poput glave Marije Stjuart,

Da i ne pominjemo Jovana Krstitelja.

Još nešto u slavu postupka i sprave,

Što za prijatelje pogubljenog nije malenkost.

Za njih je svečano odrubljivanje glave

Kraljevski potpis na njenu besmrtnost.